Emler Zirve Faaliyeti

Zirve Dağcılık klübünden istifa etmiş biri olarak, bir Zirve Dağcılık klübü faaliyetinde yer almak biraz kulağa garip geliyor olabilir. Aslında bana da pek anlamlı gelmedi. Gidip gitmeme konusunda tereddütlerimin olduğu bu faaliyete, arkadaşların da hem davetleri, hem de katılımlarından dolayı, (içime tam sinmese de) en sonunda katılmaya karar verdim. Faaliyet liderliğini Murat Balaban ile Celal Asan’ın yaptığı, yoğunlukla eski ve tecrübeli üyelerin katıldığı bu faaliyette, uzun zamandan beri göremediğim pek çok kişiyi görme fırsatı elde edecektim. Bu durum, faaliyete katılma yönünde karar vermeme neden olan sebepelerin en önemlisiydi diyebilirim.

30’dan fazla kişi ile beraber, Cuma gecesi İstanbul’dan yola çıkan otobüsümüz, Cumartesi öğlen saatlerinde Dağevi’nin oraya vardı. Herkes eşyaları ile beraber traktördeki yerlerini alıp, Sokulupınar’a doğru yola çıkarken; biz ( Meltem, Özgür ve ben ) eşyaları traktöre verip, rahat bir tempo ile 5 km.’lik yolu yaklaşık 1,5 saatte yürüyerek, saat 14:30 civarında Sokulupınar’a vardık.

Sokulupınar

Traktörlerle Sokulupınar’a gelenler, kamp yapacakları Çelikbuyduran’a doğru çoktan yola çıkmışlardı. Sokulupınar’da ise, birkaç katırcı çantaları katırlara yüklemek ile meşgullerdi. Biz dördümüz, Sokulupınar’da kamp yapıp, gece yola çıkarak Emler’e gitmeye karar verdiğimizden, çantalarımızı katırlara yüklettirmedik.

Sokulupınar kamp alanı pek bir sakindi, katırlar da gidince neredeyse sadece bize kaldı. Sadece Sobek’in 2-3 elemanı, biz ve bizden başka da bir çadır daha vardı. Hemen, bir taraftan çadırları kurup, bir taraftan da yemek işine giriştik. Aladağlar’ın sakin ve huzurlu ortamında yemek ve muhabbetten sonra, akşam 8 gibi uyumak için çadırlara girdik. Plan gece 12’de uyanıp, saat 1’de de yola çıkmaktı. Biz yattıktan biraz sonra Sokulupınar’ın huzurlu ortamı birden bozuldu. Bir araba ile gelen birkaç kişi, şarkılar, türküler eşliğinde yemek yiyip eğlenmeye başladılar. Bu muhabbetleri gece 12’den biraz önce bittiğinde, benim de gözüme çok az uyku girmişti.

Emler Zirveye Doğru

Kalktık kahvaltımızı yaptık ve planladığımız gibi saat 1’de de yürümeye başladık. İlk başlarda havanın çok karanlık olmasından dolayı traktör yolundan ayrılıp doğru patikayı bulmak biraz uğraştırıcı oldu, neyse çok fazla problem yaşamadan Karayalak Vadisi’ne giden patikaya girip yükselmeye başladık.

Saat 04:30 gibi Dinlenme Kayası’nın biraz alt tarafında kamp kurmuş olan Explorer ekibinin kamp alanına bir uğradık, onlar da Emler’e gitmek için hazırlanıyorlardı. Biraz muhabbet, sıcak bir çaydan birkaç yudum alıp, yola devam ettik. Saat 05:30 civarında da Dinlenme Kayası yakınındaki Zirve’nin geri kalan ekibinin kamp alanına ulaştık. Tırmanışa başlayan arkadaşların boş çadırlarında yarım saat kadar dinlendikten sonra, Emler’e doğru yürüyüşümüze devam ettik.

Önce Çelikbuyduran’a geldik, burada bir mola ve acıkan karınlarımızı doyurduktan sonra, tekrar devam. Artık az kalmıştı, ama uzun zamandan beri böyle bir faaliyet yapmamış olduğumuzdan dolayı biz de iyice yorulmuştuk. Sonunda , Sokulupınar’dan beri 8 saat süren yürüyüşümüz, saat 09:00’da Emler Zirve (3.723 m.) yaparak sonlanmıştı.

Zirveden Dönüş

Yarım saat zirve keyfi ve fotoğraf işlerinden sonra geri dönüşe geçtik. Geri dönüş daha rahat geçecek diye beklerken, daha en başta sol dizime bir ağrı girdi. Ağrı bir başlıyor, bir kayboluyordu. Meltem, Özgür ve ben yavaş bir tempo ile inmeye devam ettik. Ama bir süre sonra dizimdeki ağrı iyice azdı ve çok zor yürümeye başladım. Meltem’le Özgür’e siz gidin, ben yavaş yavaş gelirim diyip, onları da yolladım. Her bir adımda ağrı daha da artıyordu, özellikle kapının oraları geçmek oldukça güç oldu. En son olarak, Sokulupınar’a varan kişilerle telefonlaşarak, patikanın bitip traktör yolunun başladığı yere traktör geldi de, beni Sokulupınar’a götürdü.

Herkes tamamlanınca, traktörlere binip tekrar Dağevi’nin orada bizi bekleyen otobüsümüze gittik. Yola çıktık, Aksaray yakınlarında bir yerde yemek molasından sonra, kafayı bir koydum, iki günlük uykusuzluğun da etkisi ile gözümü sabaha karşı İstanbul’da açtım.

Bu yorgunlukla işe gitmek pek zor oldu diycem, ama pek öyle olmadı. Çünkü yorgunluktan otobüste öyle bir uyumuşum ki, ertesi gün işyerinde çoğu zaman olmadığım kadar dinçtim.

Faaliyeti Özgür’ün Blog’undan da okuyabilirsiniz.

Mesafeler:
Dağevi – Sokulupınar arası 5 km.
Sokulupınar – Emler zirve arası 14 km.

Yükseklikler :
Sokulupınar 2020 m.
Çelikbuyduran 3330 m.
Emler zirve 3723 m.

Emler Zirve Faaliyeti